مبڑی
ماسٹر: اَج بڑی دیر نال آیا ایں بشیریا!
ایہہ تیرا پنڈ اے تے نال ای سکول اے
جائیں گا تُوں میرے کولوں ہڈیاں بھنا کے
آیا ایں تُوں اَج دونویں ٹلیاں گُھسا کے
بشیرا: منشی جی میری اِک گل پہلاں سُن لو
اکرمے نے نھیر جیہا نھیر اَج پایا جے
مائی نوں ایہہ مار دائے تے بڑا ڈاہڈا ماردائے
اَج ایس بھیڑ کے نے حد پئی مکائی اے
اوہنوں مار مار کے مدھانی بھن سٹی سُو
بندے کٹھے ہوے نیں تے اوتھوں بَھج وگیائے
چُک کے کتاباں تے سکول ول نسیائے
مائی ایہدی منشی جی گھر ساڈے آئی سی
مونہہ اُتے نیل سن سجا ہویا ہتھ سی
اَکھاں وِچ اتھرو تے بُلاں وِچ رَت سی
کہن لگی سوہنیا، وے پتر بشیریا
میرا اک کم وی توں کریں اَج ہیریا
روٹی میرے اکرمے دی لئی جا مَدرسے
اَج فیر ٹُر گیا ای میرے نال رُس کے
گھیو وِچ گنھ کے پراؤٹھے اوس پکے نیں
ریجھ نال رِنھیاں سو آنڈیاں دا حلوہ
پونے وِچ بنھ کے تے میری ہتھ دِتی سو
ایہو گل آکھدی سی مُڑ مُڑ منشی جی
چھیتی نال جائیں بیبا، دیریاں نہ لائیں بیبا
اوہدیاں تے لوسدیاں ہون گیاں آندراں
بھکھا بھانا اَج اوہ سکولے ٹر گیا اے
روٹی اوہنے دِتی اے میں بھجا لگا آیا جے
اکرمے نے نھیر جیہا نھیر اَج پایا جے
میلہ اکھیاں دا از انور مسعود۔ صفحہ، 29، 30، 31
No comments:
Post a Comment